عشقم

عشقم کشیده قافیه ها را رها کنمیک ساختار تازه خودم “اخترا” کنم! ام، غزل ترکید از گلایه هاموقتــی کــه قالبــم ترکیده چرا کنم…خود را اسیــر وزن و نگهبان قافیه؟اصلا چرا به صفِ ردیف ، اقتدا کنم؟باید برای اینکه بفهمند خسته امامشب تمام سابقه ام را رها کنم!از تیر و بهمن و غم ِ خرداد، خسته امدر جمـع شاعران ز چه فکر بقا کنم؟!بانو بیا که پای تو وسط کشیده شد!بایــد دوباره باز من از تـــو “دفا” کنم!یکبار شد تـو از شرف من “دفا” کنی؟!یکبار شد به جز تو کسی را صدا کنم؟بانو، من امشب از همه چیز گذشته امامــا چگـــونه از تــو خودم را جدا کنم؟!بانــوی (بلوچ)، قلمم یخ زده! ببینبا این غزل و منتقدانش “چکا” کنم؟!فردا همینکه این غزلم پخش می شودباید تمـــام قافیـــه ها را سوا کنم!اینجا کسی به فکر من و خلوتم که نیست!شاعـــر شدم کـــه قافیــــه را جا بجا کنم!در ساختار و قالب و سبک و ردیف و وزنتا آخریــن دقیــقه ی شعــــرم شنا کنم!بانوی صبحِ بهمنِ شصت و فلان، چراباید که از نوشتن اسم ات حیا کنم؟!بیخـود بـه نقـد بنـده نپــرداز منتقد!تصمیم دارم از همه خود را جدا کنم!🌼🌸