واحد عامل ناصبه بيبيع فيها شاى و بسكويت على طريق سريع بيسترزق منها .. عدى عليه راجل بسيط و قاله نفسي اشرب كوبايه شاى و مش معايا غير ٢ جنيه .. قالها و هو باصص فى الارض مكسوف و متوقع الرفض .. صاحب الناصبه رد عليه ( حاضر . ها أعملك أحلى كوباية شاى و خلى فلوسك معاك ) .. صاحب النصبة طلع من عنده اشيك كوبايه بيعمل فيها الشاى للزباين الأغنياء .. الصبي بتاعه قاله ها يشرب الشاى ببلاش واحنا عايزين نستفتح و كمان فى كوبايه من الكوبايات الغالية .. رد عليه و قاله ( كوبايات الزباين دى بتتحط فى ايدين الناس .. انما الكوبايه دى ها تتحط بين ايدين ربنا و ربنا ليه احلى حاجه عندى ) و عمل للراجل الغلبان كوباية الشاى .. فجأه وقف اتوبيس رحلات و نزل منه اكتر من 35 شخص و طلبوا شاى و خلصوا البسكويت اللى عنده كله . * * كل ده حصل فى خمس دقايق .. خمس دقايق فقط تجلت فيهم الانسانيه و العطاء فى انسان بسيط و تعويض ربنا الفورى له .. جبر الخواطر.أَلاَ بِـــــــــذِكْـــرِ اللَّهِ تَطْـــمَــــئِنُّ الْـــقُـــلُـــوبُ.