برچی#
ظالمان از قلب مردم ، عشق را دزدیده اندخنده را از لب گرفته ، گریه را بخشیده اندگفته بودند ، خنده بر هر درد بی درمان دواست این دوا از ما گرفته ، درد را بخشیده اندآن چنان در غم گرفتاریم و از هم بی خبر چون که رسم عاشقی را از جهان برچیده انددر زمان ما محبت پیشه ای پرسود نیستهر که شد کارش محبت دیگران خندیده آندتکه ای از سنگ شد یک گوهر کمیاب و نابسنگ را قیمت نهاده ، جای دل بخشیده اند
روزی خواهم آمد و پیامی خواهم آورد...خواهم آمد گل یاسی به گدا خواهم داد زن زیبای جذامی را گوشواری دیگر خواهم بخشید کور را خواهم گفتم : چه تماشا دارد باغ ...هر چه دشنام از لب خواهم برچید هر چه دیوار از جا خواهم برکند رهزنان را خواهم گفت : کاروانی آمد بارش لبخند ابر را پاره خواهم کرد من گره خواهم زد چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق ،سایه ها را با آب ،شاخه ها را با باد و به هم خواهم پیوست،خواب کودک را با زمزمه زنجره ها بادبادک ها به هوا خواهم برد گلدان ها آب خواهم داد ...خواهم آمد ،سر هر دیواری میخکی خواهم کاشت پای هر پنجره ای شعری خواهم خواند هر کلاغی را کاجی خواهم داد مار را خواهم گفت : چه شکوهی دارد غوک آشتی خواهم داد آشنا خواهم کرد راه خواهم رفت نور خواهم خورد دوست خواهم داشت...سهراب_سپهری
۵ اسفند زادروز خواجه نصیر توسی(زاده ۵ اسفند ۵۷۹ برابر با ۱۵ جمادی الاول ۵۸۹ توس -- درگذشته ۱۱ تیر ۶۵۳ برابر با ۱۸ ذیحجه ۶۷۲ بغداد ) ریاضیدان و ستاره شناسمحمد بن حسن جهرودی توسی مشهور به خواجه نصیرالدین توسی به تحصیل دانش علاقه زیادی داشت و از دوران جوانی در علوم ریاضی و نجوم و حکمت سرآمد شد و از دانشمندان معروف زمان خود بود.توسی یکی از سرشناسترین و با نفوذترین چهره های تاریخ است. علوم دینی و علوم عملی را زیر نظر پدرش و منطق و حکمت را نزد دایی اش، بابا افضل ایوبی کاشانی آموخت. تحصیلاتش را در نیشابور به اتمام رساند و در آنجا به عنوان دانشمندی برجسته شهرت یافت.علامه حلّی که یکی از شاگردان خواجه نصیرالدین است درباره وی میگوید: خواجه نصیرالدین توسی افضل عصر ما بود و از علوم عقلیه و نقلیه مصنفات بسیار داشت. او اشرف کسانی است که ما آنها را درک کردهایم.وی در سال ۶۱ در مقابل پیشروی مغولان، به یکی از قلعههای ناصرالدین محتشم فرمانروای اسماعیلی پناه برد. این کار به وی امکان داد که برخی از آثار مهم اخلاقی، منطقی، فلسفی و ریاضی خود از جمله مشهورترین کتابش «اخلاق ناصری» را به رشته تحریر درآورد.وقتی که هولاکو به فرمانروایی اسماعیلیان در سال ۶۳۵ پایان داد توسی را در خدمت خود نگاه داشت و به او اجازه داد که رصدخانه بزرگی در مراغه احداث کند که شروع آن از سال ۶۳۸ بود.قسمت اعظم ۱۵۰ رساله و نامههای توسی به زبان عربی نوشته شده است. وسعت معلومات و نفوذ او با ابنسینا قابل قیاس است، جز آنکه ابن سینا پزشک بهتری بود و توسی ریاضیدان برتر.معروفترین آثار نجومی وی زیج ایلخانی است که در سال ۶۵۰ نوشته شده و همچنین تذکره فی علم الهیئه، در نجوم تذکره فی علم الهیه وی کاملترین نقد بر نجوم بطلمیوسی در قرون وسطی و معرف تنها الگوی ریاضی جدید حرکات سیارات است که در نجوم قرون وسطی نوشته شده است.در سال ۶۷۲ هجری قمری نصیرالدین توسی با جمعی از شاگردان خود به بغداد رفت که بقایای کتابهای تاراج رفته را جمعآوری و به مراغه بازگرداند اما اجل مهلتش نداد و در ۷۴ سالگی درگذشت. نصیرالدین توسی ستاره درخشانی بود که در افق تاریک مغول درخشید و در هر شهری که پاگذارد آنجا را به نور حکمت و دانش و اخلاق روشن ساخت و در آن دوره تاریک وجود چنین دانشمندی مایه اعجاب و اعجاز بود.در كتاب از فردوسى تا شاملو أمده است كه " خواجه نصير به خلاف انديشمندانى مانند خيام و حافظ كه جهان را محصولى كامل نميدانستند، معتقد بود كه كاينات در عين كمال خلق شده اند، در بيتى مى گويد:هرچيز كه هست آنچنان مى بايدآن چيز كه آنچنان نمى بايد نيستاو كه براى نجات مردم كشورش به خدمت هولاكو درآمد با كياست وتدبيرش سبب شد تابساط خلافت عباسى وزندگانى أخرين خليفه اش برچيده شود . "
خنده کن هرصبح ،بر رخسارهٔ نیکوی عشقخانه ی دل را گلستان کن به عطر و بوی عشقخوشه ای از نور برچین صبحگاهان با طربچون پرستوهای عاشق پرگشا تا کوی عشق #محسن_خانچی سلام صبح بخیرآدینهتون مملو از شادی و آرامش و مهر 🌹____🍃🌸🍃__
نسخ الرابط